Μια από τις καλύτερες αθλητικές πύλες της Αχαίας, σταμάτησε εδώ και μερικές μέρες την λειτουργία της. Μια ιστοσελίδα που στα πρώτα δικά μας βήματα μας στήριξε κάνοντας γνωστό το μπλόκ της ομάδας μας στο ευρύτερο κοινό της Αχαίας και θα πρέπει να την ευχαριστήσουμε και δημόσια. Οι τελευταία αναρτήση του mats ήταν μια επιστολή προς τους αναγνώστες που στην ουσία ευχαριστεί και εξηγεί τους λόγους παύσης λειτουργίας του. Αναλυτικά :
" Ήταν καλοκαίρι του 2008, όταν μετά από το τέλος μιας συνεργασίας και με την διάθεση για δουλειά στα ύψη, έπεσε η ιδέα της δημιουργίας μιας ανεξάρτητης αθλητικής ιστοσελίδας, μακριά από σχέσεις, συμφέροντα και προτιμήσεις…
Το όνομα, το «χτίσιμο», ακόμα και η προσπάθεια της «γέννησης» του «mats» χωρίς έναν βασικό χρηματοδότη να στηρίζει στα δύσκολα, ήταν ο λόγος που σε αυτό το σάιτ ρίξαμε όλο μας το είναι, αφού το βασικό του χαρακτηριστικό ήταν η ελευθερία…
Τα λάθη πολλά, οι ατυχίες ακόμη περισσότερο και δυστυχώς πολύ μεγάλος πόλεμος. Βλέπετε η απουσία ενός ισχυρού πίσω από εμάς, που θα μπορούσε να κινεί τα νήματα κατά το δοκούν ή που θα μπορούσε να διαμορφώσει άποψη και γραμμή, μας έκανε το… ζουζούνι που ενοχλεί τα… ρουθούνια των βολεμένων.
Πολλοί ήταν αυτοί που θέλησαν να γίνουν μέλη της οικογένειας του «mats», αλλά οι ίδιοι ήταν αυτοί που πολέμησαν με ότι μέσο είχαν το σάιτ αυτό. Από απλούς δημοσιογράφους, μέχρι ολόκληρες ομάδες. Άτομα που ίσως να θεώρησαν ότι μπορούν και αυτά να δημιουργήσουν κάτι αντίστοιχο, ή που ένιωσαν να απειλούνται, αφού μέσα απ' το «mats», αποκαλύφθηκε το ποιόν τους και οι σκοποί τους.
Εμείς, ξεκινώντας είχαμε μόνο έναν σκοπό. Να δημιουργήσουμε ένα μέσο, που θα μπορεί να καλύπτει την πλειοψηφία των αναγνωστών, ένα μέσο ικανό να παρουσιάσει σε όλους, ακόμη και τους τελευταίους πρωταγωνιστές του αθλητικού κόσμου της πόλης. Τους αφανείς ήρωες, τους ερασιτέχνες αλλά πολύ πιο επαγγελματίες από άλλους και γενικά όσους το αξίζουν και όχι όσους έχουν… μέσο.
Δημοσιογραφικά, θέλουμε να πιστεύουμε πως φτάσαμε στο ψηλότερο επίπεδο, όταν ΟΛΕΣ οι εφημερίδες της Πάτρας τύπωναν αυτά που διάβαζαν εδώ, στο www.mats.gr, χωρίς βέβαια αναφορά πηγής και ακόμη και με κλεμμένα άρθρα-γνώμες των δημοσιογράφων. Η παράλληλη ενασχόληση μας με άλλα μέσα (εφημερίδες, ραδιόφωνα κ.ο.κ), πιο πολύ ενόχλησε παρά έγινε αποδεκτή με αποτέλεσμα ο πόλεμος να συνεχιστεί εκεί που μπορούσαν να χτυπήσουν, στα οικονομικά…
Ποτέ δεν φορέσαμε τον μανδύα του τέλειου και του αλάνθαστου. Γίναμε στο πέρασμα του χρόνου «κακοί» και «εχθροί», επειδή κάναμε αυτό που νιώθαμε. Ακόμη και το γεγονός πως μέσα μας το «κοκκινόμαυρο» της Παναχαϊκής υπερίσχυε, μας έκανε να βρούμε απειλές παντού. Με τον αποκλεισμό των ρεπορτάζ (ΕΑΠ), τον αποκλεισμό μας από διοργανώσεις (Λουξ) και πολλά άλλα. Γίναμε οπαδοί, χούλιγκαν μόνο και μόνο επειδή δεν αποδεχτήκαμε τον τραμπουκισμό που επέβαλαν στην πόλη, επειδή αντιδράσαμε στην βία και τις απειλές.
Ας είναι, άλλωστε δεν είναι αυτό η δημοσιογραφία που εμείς ονειρευόμασταν. Δεν είναι το γλείψιμο, η απόκρυψη της αλήθειας στον βωμό του συμφέροντος και η επιλεκτική κρίση. Χάρισμα σας...
Ίσως να φταίμε και εμείς. Όπως είπαμε δεν είμαστε τέλειοι, το αντίθετο μάλιστα. Μάλλον είμαστε λίγο πιο συναισθηματικοί από ότι θα έπρεπε. Μπορούμε να γράφουμε για ώρες. Αυτά που ζήσαμε τα 3 αυτά χρόνια, ήταν μια ολόκληρη ζώη.
Αποχαιρετάμε τους αναγνώστες μας και τους ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για την έμπρακτη στήριξη τους. Ζητάμε συγνώμη σε όσους πληγώσαμε άθελα μας ή τους πικράναμε. Μακάρι να μπορούσαμε να αλλάξουμε τα γεγονότα.
Αξίζει ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ευχαριστώ σε πέντε παιδιά που θα είναι πάντα η οικογένεια του «mats». Ο Περικλής Ζαχαρόπουλος που δεν σταμάτησε λεπτό να στηρίζει αυτή την προσπάθεια και οι Ανδρέας Σπυρόπουλος και Γιάννης Γεωργακόπουλος, που πρόσφεραν ΤΑ ΠΑΝΤΑ σε αυτό το σάιτ μέσα από την καρδιά τους και ήταν πάντα εδώ όταν χρειάστηκε. Ακόμη την Γεωργία Χριστοδουλή, που οι ανάγκες την έκαναν να σταματήσει νωρίς την εκπληκτική της πορεία και τέλος, ένα πρόσωπο που έδωσε κάθε του ικμάδα για να παραμείνει ζωντανό το «mats», χωρίς καν να είναι του χώρου μας και παλεύοντας μόνη με τα θηρία.
Που ξέρετε, μπορεί να τα ξαναπούμε στο μέλλον. Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά και να προσέχετε τους εαυτούς σας στις δύσκολες εποχές που έρχονται. Εις το επανιδείν… "
Το όνομα, το «χτίσιμο», ακόμα και η προσπάθεια της «γέννησης» του «mats» χωρίς έναν βασικό χρηματοδότη να στηρίζει στα δύσκολα, ήταν ο λόγος που σε αυτό το σάιτ ρίξαμε όλο μας το είναι, αφού το βασικό του χαρακτηριστικό ήταν η ελευθερία…
Τα λάθη πολλά, οι ατυχίες ακόμη περισσότερο και δυστυχώς πολύ μεγάλος πόλεμος. Βλέπετε η απουσία ενός ισχυρού πίσω από εμάς, που θα μπορούσε να κινεί τα νήματα κατά το δοκούν ή που θα μπορούσε να διαμορφώσει άποψη και γραμμή, μας έκανε το… ζουζούνι που ενοχλεί τα… ρουθούνια των βολεμένων.
Πολλοί ήταν αυτοί που θέλησαν να γίνουν μέλη της οικογένειας του «mats», αλλά οι ίδιοι ήταν αυτοί που πολέμησαν με ότι μέσο είχαν το σάιτ αυτό. Από απλούς δημοσιογράφους, μέχρι ολόκληρες ομάδες. Άτομα που ίσως να θεώρησαν ότι μπορούν και αυτά να δημιουργήσουν κάτι αντίστοιχο, ή που ένιωσαν να απειλούνται, αφού μέσα απ' το «mats», αποκαλύφθηκε το ποιόν τους και οι σκοποί τους.
Εμείς, ξεκινώντας είχαμε μόνο έναν σκοπό. Να δημιουργήσουμε ένα μέσο, που θα μπορεί να καλύπτει την πλειοψηφία των αναγνωστών, ένα μέσο ικανό να παρουσιάσει σε όλους, ακόμη και τους τελευταίους πρωταγωνιστές του αθλητικού κόσμου της πόλης. Τους αφανείς ήρωες, τους ερασιτέχνες αλλά πολύ πιο επαγγελματίες από άλλους και γενικά όσους το αξίζουν και όχι όσους έχουν… μέσο.
Δημοσιογραφικά, θέλουμε να πιστεύουμε πως φτάσαμε στο ψηλότερο επίπεδο, όταν ΟΛΕΣ οι εφημερίδες της Πάτρας τύπωναν αυτά που διάβαζαν εδώ, στο www.mats.gr, χωρίς βέβαια αναφορά πηγής και ακόμη και με κλεμμένα άρθρα-γνώμες των δημοσιογράφων. Η παράλληλη ενασχόληση μας με άλλα μέσα (εφημερίδες, ραδιόφωνα κ.ο.κ), πιο πολύ ενόχλησε παρά έγινε αποδεκτή με αποτέλεσμα ο πόλεμος να συνεχιστεί εκεί που μπορούσαν να χτυπήσουν, στα οικονομικά…
Ποτέ δεν φορέσαμε τον μανδύα του τέλειου και του αλάνθαστου. Γίναμε στο πέρασμα του χρόνου «κακοί» και «εχθροί», επειδή κάναμε αυτό που νιώθαμε. Ακόμη και το γεγονός πως μέσα μας το «κοκκινόμαυρο» της Παναχαϊκής υπερίσχυε, μας έκανε να βρούμε απειλές παντού. Με τον αποκλεισμό των ρεπορτάζ (ΕΑΠ), τον αποκλεισμό μας από διοργανώσεις (Λουξ) και πολλά άλλα. Γίναμε οπαδοί, χούλιγκαν μόνο και μόνο επειδή δεν αποδεχτήκαμε τον τραμπουκισμό που επέβαλαν στην πόλη, επειδή αντιδράσαμε στην βία και τις απειλές.
Ας είναι, άλλωστε δεν είναι αυτό η δημοσιογραφία που εμείς ονειρευόμασταν. Δεν είναι το γλείψιμο, η απόκρυψη της αλήθειας στον βωμό του συμφέροντος και η επιλεκτική κρίση. Χάρισμα σας...
Ίσως να φταίμε και εμείς. Όπως είπαμε δεν είμαστε τέλειοι, το αντίθετο μάλιστα. Μάλλον είμαστε λίγο πιο συναισθηματικοί από ότι θα έπρεπε. Μπορούμε να γράφουμε για ώρες. Αυτά που ζήσαμε τα 3 αυτά χρόνια, ήταν μια ολόκληρη ζώη.
Αποχαιρετάμε τους αναγνώστες μας και τους ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για την έμπρακτη στήριξη τους. Ζητάμε συγνώμη σε όσους πληγώσαμε άθελα μας ή τους πικράναμε. Μακάρι να μπορούσαμε να αλλάξουμε τα γεγονότα.
Αξίζει ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ευχαριστώ σε πέντε παιδιά που θα είναι πάντα η οικογένεια του «mats». Ο Περικλής Ζαχαρόπουλος που δεν σταμάτησε λεπτό να στηρίζει αυτή την προσπάθεια και οι Ανδρέας Σπυρόπουλος και Γιάννης Γεωργακόπουλος, που πρόσφεραν ΤΑ ΠΑΝΤΑ σε αυτό το σάιτ μέσα από την καρδιά τους και ήταν πάντα εδώ όταν χρειάστηκε. Ακόμη την Γεωργία Χριστοδουλή, που οι ανάγκες την έκαναν να σταματήσει νωρίς την εκπληκτική της πορεία και τέλος, ένα πρόσωπο που έδωσε κάθε του ικμάδα για να παραμείνει ζωντανό το «mats», χωρίς καν να είναι του χώρου μας και παλεύοντας μόνη με τα θηρία.
Που ξέρετε, μπορεί να τα ξαναπούμε στο μέλλον. Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά και να προσέχετε τους εαυτούς σας στις δύσκολες εποχές που έρχονται. Εις το επανιδείν… "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου